Wednesday, July 25, 2018

కొత్త చివుళ్ళు!




రాతినేలను చీల్చుకుంటూ వస్తోంది ఈ మొక్క.
ఏ చినుకు తడి తగిలిందో? ఏ వెలుతురు రేఖ సోకిందో?

తనున్న పరిస్థితిని ఎదిరిస్తూ చివుళ్ళు వేస్తున్న ఈ మొక్క,
మన అంతఃశక్తిని మనకు గుర్తుచేస్తున్నట్టూ,
మనలోని ఛైతన్యాన్ని వెలిగిస్తున్నట్టూ ఉంది.
మనం మర్చిపోయిన అద్భుతాన్ని - మనలోని మనల్ని,
తిరిగి మళ్ళీ మనకు పరిచయం చేస్తున్నట్టు ఉంది.

మనసు ఉంటే మార్గం ఉంటుంది,
ఎదగటానికి, కలలను సాకారం చేసుకోటానికి,
చైతన్యంతో బ్రతకటానికి, మనిషిలా మిగలటానికి,
అని చెప్తున్నట్టే ఉంది!!

******************************************************************************

రకరకాల పరిస్థితులకి లొంగొపొయ్యి మనం సాధించాలీ అనుకున్నది సాధింలేకపోవటం ఒకెత్తు.
అసలు మనం కన్న కలలని మర్చిపోవటం ఇంకొకెత్తు. కారణాలు ఏవైనా కావొచ్చు. కొంతమంది ఇలా ఉంటే, మరికొంతమంది మాత్రం తమ కలని పొదివి పట్టుకుని, కష్టంలో దాచిపెట్టుకుని, వీలైనప్పుడల్లా, కాదు కాదు వీలు చేసుకుంటూ, సమయం సంపాదించుకుంటూ  దాని మీద దృష్టి పెట్టి అనుకున్నది సాధించే ప్రయత్నం చేస్తూ ఉంటారు. అనుకున్నది సాధిస్తూ ఉంటారు. అలాంటి ఒక అసాధారణమైన వ్యక్తి  "ఫ్రెడెరిక్  డగ్లస్".

అమెరికాలో నల్లజాతీయుల స్వేచ్చకి పునాది వేసిన వారిలో అతి ముఖ్యుడైన  ఫ్రెడెరిక్  డగ్లస్ పుట్టింది మాత్రం బానిసత్వంలోనే. చదవటం రాయటం బానిసలకు నిషిద్దమైన ఆ కాలంలో, ఒక బానిస విద్యను అభ్యసించటం అన్నది  తేలిక విషయం కాదు. అసలు అలాంటి ప్రయత్నానికే చాలా పెద్ద  శిక్షలు ఉంటాయని తెలిసీ,  చదవటం రాయటం ఆయన ఎలా నేర్చుకున్నారు? దాని వెనక ఉన్న అలోచనా, తపనా, కృషీ ఎలాంటివి? బానిసత్వం నుంచి ఆయన ఎలా బయట పడ్డారు? తను పుట్టి పెరిగిన పరిస్థితులను అధిగమించి ఒక జాతికీ, దేశానికి దిశానిర్దేశం చేసే స్థితికి ఆయన ఎలా ఎదిగారు? ఆత్మస్థైర్యం  అంటే ఏమిటి? తనని ద్వేషించిన మనుషుల్ని క్షమించి, ప్రేమించటం ఎలా నేర్చుకున్నారు? మానవత్వం, విలువలు ఎలా నిలుపుకున్నారు? తనని తను ఒక మనిషిలా ఎలా మలుచుకున్నారు?

ఆయన స్వీయచరిత్ర "Narrative Of The Life of Frederick Douglass" చదివితే ఈ  ప్రశ్నలకు సమాధానం దొరుకుతుంది. అంతేకాదు, మన అంతఃశక్తిని మనం గుర్తించాలీ అన్న ఒక అలోచన, నేర్చుకోవలసింది ఏంతో ఉంది అన్న ఒక వినమ్రత కలుగుతుంది. జీవితం పట్ల గౌరవం పెరుగుతుంది.

ఆలోచనను ప్రేరేపించే ఈ పుస్తకం చదవాల్సిన పుస్తకాలలో ముందు స్థానంలో ఉంటుంది.

******************************************************************************


మంచి పుస్తకాలూ, ప్రేరణని ఇచ్చే విషయాలూ (ప్రసంగాలూ, ఇంటర్వ్యూలూ) పంచుకుందామని ఈ ప్రయత్నం. వీలువెంట ..కాదుకాదు, వీలూ - సమయం చేసుకుని త్వరలో మరో పోస్ట్😀






Wednesday, July 11, 2018

నాకు నచ్చిన కొటేషన్స్!


కొన్ని పుస్తకాలు మనకి మనకు తెలిసిన నిజాల్ని మరోసారి మనసులో నాటుకునేలా గుర్తుచెస్తాయి! ఇలా మనం ఉండగలిగితే బావుండు అనిపిస్తాయి. 





తాము నమ్ముకున్న భూమినీ, అసలు ఆమాటకొస్తే తమవి అనుకున్న అన్నీంటినీ వదిలిపెట్టి, తరిమేయబడి ఒక్లహోమా నుంచి కాలిఫొర్నియా బయలుదేరిన కుటుంబం.  గతం తుడిచిపెట్టుకుపోయింది. ఆశ తప్ప మరే ఆసరా లేని భవిష్యత్తు. కాస్త సామాను, అంతకంటే తక్కువ  డబ్బు చేతిలో - తమకంటూ మిగిలింది అంతే. కాలిఫొర్నియాలో బోలెడన్ని ఉద్యోగాలు ఉన్నాయి, హాయిగా జీవించవచ్చు అన్న నమ్మకంతో  బయలుదేరిన వారికి కాలిఫోర్నియా నుంచి తిరిగివస్తున్న ఒక వ్యక్తి , మీరు ఊహించినవేవీ అక్కడ లేవనీ, అక్కడ దుర్భరమైన జీవితాలు గడపాల్సి వస్తుందనీ అందుకే తను తిరిగి వెళ్ళిపోతున్నాననీ చెప్పటం కలవరపెడుతుంది. అదే సమయంలో టాం (ప్రయాణిస్తున్న కుటుంబంలో ఒక వ్యక్తి) విరిగిపోయిన కారు బేరింగు ఎలా మార్చాలా, ప్రయాణాన్ని వీలైనంత త్వరగా ఎలా సాగించాలా అని అలోచిస్తూ ఉంటాడు. తమకు తారసపడిన వ్యక్తి  చెప్పింది నిజమా కాదా,  కాలిఫోర్నియాలో ఉద్యోగాలు ఉన్నాయా లేవా, అక్కడికి చేరాక మన పరిస్థితి ఏమిటీ అని భవిష్యత్తు గురించి బెంగతో సాగుతున్న చర్చకు తెర వేస్తూ, పై మాట అంటాడు టాం. ఇప్పుడు కారు బేరింగ్ విరిగిపోతుందని మనం అనుకున్నామా? లేదే. అసలు అలాంటి అనుమానం రాలేదు కాబట్టే మనం వర్రీ కాకుండా ప్రయాణం సాగించాం. ఇప్పుడు ప్రయాణం కొనసాగించాలంటే  విరిగిపోయిన బేరింగ్ ని  రిప్లేస్ చెయ్యాలి. చేస్తాం. జీవితంలో అన్ని విషయాలకూ ఇది వర్తిస్తుంది. సమస్య వస్తుందని ముందే ఊహించుకుని వర్రీ అవుతూ ఉండటం కంటే సమస్య వచ్చినప్పుడు ఫిక్స్ చేసుకోటమే సరి అయిన పద్దతి అని అతను చెప్పిన తీరు బావుంది. 

నిజం! అనవసర ఆందోళనలూ, భయాలూ, చింతలూ వదిలేస్తే మన మనసును మనం క్లీన్ చేసుకున్నట్టే! ఇప్పటి క్షణం హాయిగా, నిజంగా బ్రతికినట్టే! 

Saturday, March 10, 2018

Maya Angelou - On Aging





Maya Angelou !! 

At 86 her eyes sparkled with confidence, joy, laughter and love. She defied the myth that beauty is defined by botox, liposuction, and plastic surgery etc, which have become the norm of the day. When people were finding ways and means to cover up their age and were trying to look young, she when asked about how it feels to be in her 80’s, replied with a heartwarming smile : “Do it, if you can. If you have a choice, choose the eighties. ..” 

Here was a woman who celebrated being herself at all ages of her life. She belonged to herself, and was proud about that. Here was a woman - a social activist: busy reading, writing, composing music, cooking and working on various other things that she is passionate about, even when she was well into her 80’s. Age was of no concern to her.  It did not stop her from being what she wanted to be and do what she wanted to do. 

Sharing a wonderful poem on Aging by Maya Angelou, written by her when she was 83 years old. 

Monday, March 5, 2018

ఆటిజం: అవ్యక్త అంతస్సంఘర్షణలు





 అందరూ తమని దుష్టులుగా ఎందుకు చూస్తారో అర్థంకాక బాధపడుతూ కూచున్న నల్లకాకికి, ఒక తెల్లపావురం కనిపించింది. 
దోవ ఎక్కడికి వెళ్తుంది?” అని అడిగింది పావురం, దిగులుగా.
ఎందుకంత దిగులుగా ఉన్నావ్?” అడిగింది నల్లకాకి. 
ఎప్పటినుంచో శాంతి, సంతోషం కోసం వెతుకుతున్నాను. వాటిని చేరుకునే దారి తెలియటం లేదు, పైగా నేను శాంతికి ప్రతీకను కూడా...” 
ఇంత చక్కగా ఉండి, అందరి అభిమానాన్నీ పొందిన పావురానికి శాంతి, సంతోషం లేకపోవటం ఏమిటి? అనుకుంది కాకి. “అన్ని దారులూ ఒకచోట కలుస్తాయి కదా?” అంది. 
పావురం తెల్లబోయింది. “అంటే నేను ఇన్నిరోజులూ శాంతి సంతోషాల కోసం వెతుకుతున్న దారి, నేను ప్రయాణిస్తున్న దారి ఒకటేనన్నమాట,” అని సంతోషంతో ఎగిరిపోయింది. 
నల్లకాకికూడా అకాశంలోకి ఎగిరిపోయింది. ఆకాశపు నీలిమకు ఎదురుగా నల్లకాకి, తెల్లపావురంలాగా అందంగా సంపూర్ణంగా ఉంది!
ప్రతి ఒక్కరూ అన్వేషించే శాంతి గురించి సరళంగా చెప్పిన కథ, నయోకి హిగషీడ అనే జాపనీస్ రచయిత రచించిన రీజన్ జంప్” (2013) అన్న పుస్తకంలోది. ఇదీ, అతనే రాసిన మరో పుస్తకంఫాల్ డౌన్ సెవెన్ టైమ్స్ గెట్ అప్ ఎయిట్”(2017) - రెండూ రచయిత జీవితచిత్రాలే (Memoirs). అయితే: ఏమిటీ పుస్తకాల ప్రత్యేకత?
*****
ఆటిజం. 
దీని గురించి మనం వింటూనే ఉంటాం. సమస్య ఉన్న పిల్లలు సరిగ్గా మాట్లాడలేకపోవటం, నలుగురితో కలవలేకపోవటం, తలకొట్టుకోవటంలాంటివి చేయడం గమనిస్తుంటాం. ఆటిజం గురించి ఎన్నో పుస్తకాలు ఉండగా పై పుస్తకాల ప్రత్యేకత ఏమిటీ అంటే, వీటిని రచించిన హిగషీడ తన ఐదేళ్ళ వయసునుంచీ ఆటిజం సమస్యను ఎదుర్కుంటున్న వ్యక్తి కావటమే! అతనికి ఉన్న ఆటిజం సమస్య తీవ్రమైనదే కాదు, భావవ్యక్తీకరణకు సంబంధించినది కూడా, “సివియర్ అండ్ నాన్ వర్బల్అన్నారు డాక్టర్లు. ఆటిజం సమస్య ఉన్న వ్యక్తి రాసిన పుస్తకాలు కాబట్టి, సమస్యలనీ, సంఘర్షణలనీ, వారి ఆంతరంగిక జీవితాలని మరింత అర్థం చేసుకునే వీలుని కల్పిస్తాయి. 
భావవ్యక్తీకరణే ప్రధాన సమస్య అయినప్పుడు, దానిని అధిగమించి ఇతను రచనలు ఎలా చేస్తున్నారూ అన్న కుతూహలం సహజంగా కలుగుతుంది. ఆల్ఫబెట్ గ్రిడ్ అంటే ఏమిటీ, ఆటిజం సమస్య వల్ల ఎదురయ్యే రోజూవారీ సమస్యలు ఏమిటీ, రచయితను నిరంతరం నడిపిస్తున్న  ప్రేరణాశక్తి ఏమిటీ, తనకున్న వైకల్యాన్ని లేక దుర్బలత్వాన్ని అతను తన బలంగా ఎలా మలుచుకున్నాడూ అన్న విషయాలు పుస్తకాలలో విపులంగా రాయబడ్డాయి. పుస్తకాలు దాదాపు ముప్పై  ప్రపంచభాషలలోకి అనువదింప బడ్డాయి. 
*****
హిగషీడ తన పదమూడేళ్ళ వయసులో రాసిన పుస్తకం రీజన్ జంప్”. ఆటిజం ఉన్న పిల్లలు చిత్రమైన శబ్దాలు చెయ్యటం, మంకుపట్టు పట్టటం, చేతులూ వేళ్ళూ విపరీతంగా కదల్చటం, ఉన్నట్టుండి ఏడవటం- ఇలాంటివన్నీ ఎందుకు చేస్తారు? వారి మనసులో ఏముంది? అన్న విషయాల గురించి యాభై ఎనిమిది ప్రశ్నలూ, వాటికి రచయిత ఇచ్చిన సమాధానాల కూర్పే పుస్తకం. సమాధానాలు క్లుప్తంగా, సూటిగా ఉండటంతోబాటు చిరుకవితలూ, సున్నితమైన హాస్యమూ పుస్తకంలోని అదనపు ఆకర్షణలు. పోరాటం కనిపిస్తుంది తప్ప ఎక్కడా నిరాశ కనిపించదు. హిగషీడ భావుకత, లోతైన ఆలోచన మనకు ఆశ్చర్యం కలిగిస్తాయి. 
మీరు ఒంటరిగా ఉండటానికి ఇష్టపడతారా అన్న ప్రశ్నకి సమాధానమిస్తూ, తమకు అందరితో కలిసి ఉండాలని ఉంటుందనీ, తమ ప్రవర్తన ఇతరులకి ఇబ్బంది కలిగిస్తుందేమో అన్న అనుమానం కొద్దీ తమపాటికి తాము ఒంటరిగా ఉంటామనీ, అది చూసి తాము ఒంటరిగా ఉండటానికి ఇష్టపడతామని అనుకోవడం సరికాదని అంటారు రచయిత. 
ఆటిజం ఉన్నవారందరి సమస్యలూ ఒకేలా ఉండవనీ, అందువల్ల పుస్తకంలోని తన సమాధానాలు ఆటిజం ఉన్న అందరికీ ఒకేలా అన్వయించలేమని అంటారు రచయిత. సమస్యలలో తేడాలున్నప్పటికీ, వాటిని పలుకోణాల్లో పాఠకులకి చూపిస్తుంది పుస్తకం.
*****
ఫాల్ డౌన్ సెవెన్ టైమ్స్ గెట్ అప్ ఎయిట్ అనే రెండో పుస్తకం- రచయిత తన ఇరవైలలో రాసింది.  ఎన్నిసార్లు ఓటమి ఎదురైనా మళ్ళీ లేచి గెలిచే ప్రయత్నం చెయ్యాలన్న జాపనీస్ సామెత పుస్తకశీర్షికకి స్ఫూర్తి. విషయం క్లిష్టమైనదైనా, దాన్ని చిన్నచిన్న అధ్యాయాలుగా, సరళంగా రచయిత చెబుతాడు. ఇంత భావగర్భితంగా, కవితాత్మకంగా సివియర్ ఆటిజం సమస్య ఉన్న వ్యక్తి రాయటం అన్నది సంభవమేనా అని పలుచర్చలు జరిగాయి కూడా. ఇందులో అతను రాసిన కవితలు- ఫ్లయింగ్, రూమర్స్, వర్డ్స్, ప్రాసెస్ లాంటివి- గంభీరంగా ఉంటే, ‘ జర్నీ  అన్న కథ భిన్నతరాలను స్పృశిస్తూ, పొరలుపొరలుగా చుట్టుకుంటూ విడిపోతూ, లావాలా ఉప్పొంగి, చివరికి ప్రశాంత గంభీరనదిలా ముగుస్తుంది. అనుబంధాలూ, మెమరీ, వాస్తవికత, మానవసంఘర్షణ ఇంత చిన్నకథలో ప్రదర్శించడం షాక్ కలిగిస్తుంది. 
మధ్య ఇంట్లో దింపిన నా హెల్పర్ కిథాంక్యూ వెరీ మచ్అని చెప్పాలని అనుకుంటూనే, ‘హావ్ నైస్ డేఅన్న మాటలు అప్రయత్నంగా వచ్చేసాయి. 
థాంక్స్ అని చెప్పాలనుకోగానే నా మైండ్ బ్లాంక్ అయిపోయింది. చెప్పాలనుకున్నది గుర్తు రాలేదు. తలొంచుకున్నాను. నా హెల్పర్ కాలిచెప్పులు కనిపించాయి. పొద్దున్న నాన్న చెప్పులేసుకుని బయటికి వెళ్తున్నప్పుడు ఆయనకు చెప్పినహావ్ నైస్ డేఅన్న మాటలు  గుర్తొచ్చాయి.  అయోమయంలో, అప్రయత్నంగా మాటలు అనేశాను. అప్పుడప్పుడూ ఇలాంటి సంఘటనలు నాకు ఎదురౌతూ ఉంటాయి. అసంబద్ధమైన సమాధానాలు చెప్తున్నానన్న విషయం మాట్లాడటం జరిగిపోయాక కానీ నాకు అర్థంకాదు. సమాధానం తెలిసికూడా చెప్పలేకపోవటం ఒక సమస్య అయితే, పొంతనలేని సమాధానం చెప్పటం ఇంకొక సమస్య. నేను చెప్పే మాటని నేనే నియంత్రించుకోలేకపోవటం బాధపెడుతుందిఇది పుస్తకంలో ప్రస్తావనకు వచ్చిన ఒక సందర్భం. 
గెలుపూ ఓటములను ఫలితాలను బట్టి అంచనా వేస్తారు కానీ, విజయం సాధించిన వ్యక్తే కాదు - కొండ ఎక్కలేక, నేలమీదనుంచే తదేక దీక్షతో కొండ శిఖరాన్ని చూసే వ్యక్తి అంటే కూడా నాకు గౌరవం. విజయానికి సుదూరంలో ఉన్నా, అతని కళ్ళల్లో  శిఖరపు ప్రతిబింబం కనిపిస్తూనే ఉంటుందిఅంటారు హిగషిడ  పుస్తకంలో.
డేవిడ్ మిచల్ అన్నట్టు రీజన్ జంప్పుస్తకం ఆటిజం ఉన్న పదమూడేళ్ళ పిల్లవాడు రాస్తే, ‘ఫాల్ డౌన్ సెవెన్ టైమ్స్, గెట్ అప్ ఎయిట్ఆటిజం ఉన్న ఒక రచయిత రాసింది! 
*****
డేవిడ్ మిచల్, అతని భార్య యొషీడ పుస్తకాలను ఇంగ్లీషులోకి అనువదించారు. పుస్తకాలని అందరూ చదవాలనీ, ఇవి ఆటిజం గురించి అవగాహన పెంచే పుస్తకాలు అనే దంపతుల కొడుకుకి కూడా ఆటిజం సమస్య ఉండటం గమనార్హం.

ఆలోచనాత్మకమైన పుస్తకాలు, ఆటిజం సమస్యను ఎదుర్కుంటున్న వారి మనోభావాలను గుర్తించి వారిని సరైన పద్దతిలో ప్రోత్సహిస్తూ ఆదరింగలిగిన మార్పుని సమాజంలో తీసుకురాగలిగిన శక్తివంతమైన పుస్తకాలూ కూడా. రచయిత ఆశకూడా అదే!



Monday, February 12, 2018

నాకు నచ్చిన పుస్తకం - లల్లబై: లైలా స్లిమని






మిరియమ్ వేసిన కేక, మామూలు కేక కాదు. అది గొంతులోనుంచి వచ్చినట్టు లేదు. పేగులు చించుకుని వచ్చినట్టు ఉంది. ఒక దెబ్బతిన్న అడవి జంతువు పెట్టిన చావు కేకలా ఉంది. పిల్లల్ని అలా చూసిన ఆమె ఒక ఉన్మాదిలా కేకలు పెడుతోంది. చూసినది తట్టుకోలేక వాంతి చేసుకుని, అక్కడే కూలబడి పెనుకేకలు పెడుతోంది. ఆ అరుపులకు గది గోడలు వణుకుతున్నట్టు ఉన్నాయి. అక్కడినుంచి బయటకి తీసికెళ్ళటానికి ప్రయత్నిస్తున్న వైద్య బృందాన్ని ప్రతిఘటిస్తూ, కాళ్ళతో తంతూ, అరుస్తున్న ఆమెను బలవంతంగా మత్తు మందు ఇచ్చి బయటకి తీసికెళ్ళారు అక్కడికి వచ్చిన వైద్యులు. పోలీసులు తమపని తాము చేసుకుని పోతున్నారు. ఇద్దరు పిల్లలు. ఒకడు ఎక్కువ కష్టపడకుండానే చచ్చిపోయాడు. అమ్మాయి మాత్రం కొన ఊపిరితో ఉంది…

**
లల్లబై - లైలా స్లిమని (Lullaby - French: Leila Slimani - Translated by: Sam Taylor)

ప్రెంచ్ నుంచి ఇంగ్లీష్ లోకి అనువదింప బడ్డ ఈ నవల ఒక క్రైమ్ / సస్పెన్స్ థ్రిల్లరా? ఒక సైకలాజికల్ థ్రిల్లరా?? ఒక సోషియలాజికల్ / జెండర్ / జాతి వివక్షల ప్రతిబింబమా?

పుస్తకం మొదలుపెట్టిన దగ్గరనుంచి ఒక చిక్కటి, నల్లని, సుడిగుండంలోచిక్కుకున్న అనుభూతి. అందులోనుంచి పైకి రావటానికి ప్రయత్నం చేస్తాం, పట్టు దొరకదు. ఊపిరాడని సఫొకేషన్. ఆ భాషా, ఆ పాత్రలూ మనల్ని చుట్టేసి, కమ్మేస్తాయి. ఆ సుడిగుండంలో చిక్కుకుని సుడులు తిరుగుతూ మనం కూడా కిందకు వెళ్ళిపోతున్నట్టు అనిపిస్తుంది. ఒక్కసారి గట్టిగా ఊపిరి తీసుకుంటే బావుండు అనిపిస్తుంది. ఈ ఊబిలోనుంచి, ఈ పాత్రల జీవితాల్లోనుంచి బయట పడితే బావుండు అనిపిస్తుంది. బలమైన పాత్రలను సృష్టించటం ఒక ఎత్తు, అంతటి పాత్రలనూ ఒక కథనంతో ముడిపెట్టి చదువరిని అంతే బలంగా శక్తిమంతంగా కట్టిపడేసి చివరి వాక్యం వరకూ చదివించే శక్తిని ప్రదర్శించటం ఒక ఎత్తు. ప్రెంచ్ భాష నుంచి ఈ నవలని ఇంగ్లీష్ లోకి అనువదించింది సామ్ టెయిలర్.

కథ - ప్రస్తుత కాలానికి చెందినదే. ఒక కుటుంబం - ప్రేమించి పెళ్ళిచేసుకున్న పాల్, మిరియమ్, వారి పిల్లలు ఆడమ్, మిలా. పిల్లల్ని పెంచటం వర్సస్ కరీర్ ప్రధాన సమస్య. మిరియమ్ ఇద్దరు పిల్లల్ని చూసుకుంటూ ఒక భార్యగా ఇంటికి పరిమితమౌతుంది. రోజులు గడిచే కొద్దీ ఆమెకు జీవితం దుర్భరంగా అనిపిస్తుంది. ఎన్నో కష్టాలకోర్చి చదివిన చదువు - అన్నీ వదులుకుని ఇలా మిగిలిపొవటం ఆమెకు నచ్చదు. రచయిత్రి ఇక్కడ జెండర్ గురించి పట్టుగా లోతుగా విశ్లేషిస్తారు. పిల్లల్ని పెంచటం, స్త్రీ పాత్ర - శారీరక మానసిక ఇబ్బందులు, ఇష్టం లేకపోయినా చేసే త్యాగాలూ, అసమానతలు ఇవన్నీ మిరియమ్ ద్వారా చర్చించటం జరుగుతుంది. అలాగే పరిస్థితుల పట్ల పాల్ అసహనం, ఇద్దరిలో జీవితంలో ఏదో సాధించాలన్న ఆత్రం గురించి కూడా రచయిత్రి నిశితమైన పరిశీలన చేస్తారు. భార్యా భర్తలిద్దరూ కలిసి పిల్లల్ని చూసుకోవటానికి ఒక సహాయకురాలిని(Nanny) ఏర్పాటు చేసుకోవాలని నిర్ణయం తీసుకుంటారు.

ఆలా ఆ ఇంట్లోకి ఒక నానీగా(Nanny), పిల్లల్ని చూసుకునే వ్యక్తిగా ప్రవేశిస్తుంది లూయిస్. ఆమె తమ సమస్యలు అన్నింటికీ ఒక అద్భుతమైన సమాధానంలా కనిపిస్తుంది దంపతులిద్దరికీ. పిల్లల్ని చక్కగా చూసుకుంటూ, ఇంటి పనులనీ, వంట పనులనీ అవలీలగా చేస్తూ తనకంటూ ఆ ఇంట్లో ఒక ప్రత్యేకమైన స్థానాన్ని సంపాదించుకుంటుంది లూయిస్. పిల్లలపై ఆమె చూపే శ్రద్ధా, పనితీరు, ఆ దంపతులకి ఇంటిపై బెంగ లేకుండా తమ పనులు/వృత్తులపై, మనసుపెట్టి పని చేసుకునే వెసలుబాటు కల్పించి, వారి ఎదుగుదలకు తోడ్పడుతుంది. వారు కోరుకున్న జీవితానికి బాటలు వేసుకునే అవకాశం కల్పిస్తుంది. ఆర్ధికంగా ఎదగటం, ఈనాటి సమాజంలో ఒక ముఖ్యమైన విషయం అన్నది మరోసారి గుర్తుచెయ్యటం రచయిత్రి ఉద్దేశం అనిపిస్తుంది. అన్నీ తానే అయ్యి, అన్ని పనులూ చేస్తూ, నెమ్మదిగా ఆ ఇంటి మధ్యలో తనకంటూ ఒక గూడుని కట్టుకునే ప్రయత్నం మొదలు పెడుతుంది లూయిస్. తనూ ఆ కుటుంబంలో ఒక భాగమవటానికి తయారవుతుంది ఆమె. ఇక్కడే యజమానులకి పనివాళ్ళకి మధ్య వచ్చే భేదాభిప్రాయాలూ, లూయిస్ స్వతంత్ర నిర్ణయాలు, యజమానులకూ పనివారికీ మధ్య ఎంత సాన్నిహిత్యం ఉన్నా, సమానత్వం ఉండే అవకాశం తక్కువ అన్న నిజం, పనివారు కుటుంబంలో ఒక భాగం కావటం అంత సులభమైన విషయం కాదూ అన్న విషయం, జాతి వివక్ష, వీటన్నిటి తాలుకు క్లిష్టతలూ రచయిత్రి ప్రస్తావిస్తారు. లూయిస్ ఒక చిక్కని నీలినీడలు నింపుకున్న బలమైన పాత్ర. ఆమె ఒంటరి బ్రతుకు, కుంగిన ఆర్థిక పరిస్థితులూ, ఆమెని విడిచి వెళ్ళిపోయిన కూతురూ, చనిపోయిన భర్తా, ఎవరికీ తన గురించి తెలియకుండా గుంభనంగా ఆమె మసులుకునే తీరూ, ఆమెలో ఎక్కడో పొంచి ఉన్న ఒక విపరీత ధోరణి వీటిని మనకు రచయిత్రి పరిచయం చేస్తూనే ఉంటుంది. పిల్లలు పెద్దవాళ్ళు అయిపోతున్నారు, తన అవసరం ఇక యజమానులకు ఉండదు అన్న భయం, వాళ్ళకు ఇంకొక బిడ్డ పుడితే తను అక్కడే ఉండవచ్చన్న ఆలోచన ఆమెను నిలవనీయకుండా చేస్తాయి. చివరికి తను అమితంగా ప్రేమించిన పిల్లల్ని చంపి హంతకురాలు అవుతుంది లూయిస్.

మనుషుల మధ్య నిరంతరంగా సాగే బంధాల మధ్య కదలాడే చీకటి కోణం సాక్షిగా, ఊహకి అందని ఒక భయంకరమైన కథ ఇది. ఇలాంటి కథలు వార్తల్లో వింటూ, చూస్తూ ఉంటాం. కానీ ఆ కథల వెనక కదలాడే నీడల చిత్రాలనూ, మానసిక ఘర్షణలనూ ఎత్తి చూపించిన పుస్తకం ఇది.

మనసుని వేధించే పుస్తకం ఇది.