సో విషయం అదన్నమాట. ఇల్లు, ఆఫిసు, వంట - ఇవి చాలనట్టు ఇదొకటి. రాయాలనే తాపత్రయం ముందు అన్నీ తుడిచిపెట్టుకు పోతాయి, కొద్దో గొప్పో రాయటం అంటూ మొదలు పెడితే అనుకున్నా, కానీ అది అంత సులువైన విషయం కాదు అని ఇప్పుడే తెలుస్తోంది.
కుక్కర్ పిలుపులు, కాలింగ్ బెల్ మోతలు వగైరాల మధ్య అభిమన్యుడి స్టైల్లో బ్లాగింగ్ చెయ్యటం అదీ టైపింగ్ రాని నేను...
అక్షరం అక్షరం కూడబలుక్కుంటూ ..." Where there is a will there is a way "అని నా భుజం నేనే తట్టుకుంటూ "పదండి ముందుకు, పదండి తోసుకు " అనుకుంటూ ముందుకి వెళ్తున్నా.
సుదూర తీరాలు పిలుస్తున్నాయి,
సముద్రం అంతా అలల పాటలే కదా,
ఆ పాటల తేరుపై తేలిపోతూ రమ్మని..
ఆక్షరాల తళుకులు పిలుస్తున్నాయి,
ఆలోచనలు నాలోంచే కదా పుదతాయి,
వాటిని పంచుకోమని!
ఏంటో కవితాత్మ మేలుకుంటోంది. సర్వజనుల శ్రేయస్సు కోసం ఇక ముగించటం మంచిదేమో?
నిజంగా ఓ మంచి పుస్తకం చదవటం, ఓ మంచి పాట వినటం,ఎంత ఆనందం!
Any doubts??
